Ongewenst bezoek..

Hallo allemaal,

Het is alweer bijna een week geleden dat ik een blog geschreven heb. De tijd vliegt voorbij! Aanstaande donderdag ben ik hier gewoon al drie weken! Gelukkig voel ik me helemaal thuis in dit land.

De vorige keer vertelde ik jullie al iets over mijn eerste stage ervaringen. Donderdagavond had ik mijn tweede salsales. Het gaat steeds een stukje beter en ik krijg er steeds meer plezier in.
Vrijdag hadden we een heerlijk dagje vrij en wat deden we allemaal?? Lekker uitslapen! Heerlijk!
Toen we wakker werden moesten we toch al snel aan de bak. Het was tijd om onze sollicitatiebrieven te schrijven voor de stageschool van volgend jaar.

Zaterdag zijn we weer op trip geweest. Samen met een privégids hebben we drie plantages bezocht, namelijk: Peperpot, Frederiksdorp en Mariënburg. Bij de Peperpot plantage hebben we zo’n 4 km door de jungle gelopen, wat vroeger de plantage was. De bedden en kanalen waren nog goed te herkennen. We kwamen allerlei wilde dieren tegen, zoals apen, salamanders, vlinders en insecten. Niet iedereen was even blij met die dieren, maar goed. De plantage Peperpot heeft een afmeting van 700 hectare! Super groot dus! Wij hebben maar een klein deel van de plantage gezien. Daarna zijn we in de auto gestapt richting de verblijfplaatsen van de plantagehouders. Er stonden nog een aantal mooie plantagehuizen en een aantal vervallen gebouwen. Hier kregen we informatie over hoe het vroeger geweest was. Er woonden nu nog steeds mensen, maar dit zijn geen slaven meer.
De volgende plantage was Frederiksdorp, maar hier konden wij niet zomaar komen. Na een stuk gereden te hebben moesten we met een bootje de Surinamerivier over. Aan de overkant aangekomen hebben we even geluncht. De lunch bestaat hier altijd uit bami of nasi. Toen we onze rit vervolgde zaten we in een lek bootje. Frederiksdorp was een erg mooie plantage. Hij was in originele staat opgeknapt en werd beheerd door een man uit Venray! Erg leuk om met hem te kletsen over Suriname en Nederland. Al snel was het tijd om naar de laatste plantage te gaan: Mariënburg. Dit was een plantage waar vroeger nooit slaven hadden gewerkt. De plantage bestond pas 100 jaar.
Al met al een educatieve en leuke dag!

Zondag was het weer een relaxdag. Heerlijk! Lekker in ons badje en verder helemaal niks.
De afsluiting van de dag was minder relax. Ik had net mijn tanden gepoetst, toen er een ijzige gil klonk. AAAHHHH! KOM SNEL HIEER!!! Jaja.. het was zover.. De eerste confrontatie met een kakkerlak was werkelijkheid geworden. Een kakkerlak van zo’n 5 cm lang en 2 cm breed. IEKS!! Maar wij konden dit! Wij waren hierop voorbereid!! Michèlle was erg in paniek, Evelien kon alleen maar lachen, Inge met de mijnwerkerslamp op haar hoofd en ik met de spinnenvanger in mijn hand, konden we de hele wereld aan! Stiekem waren we allemaal erg bang! Michèlle had zo hard gegild dat de kakkerlak weg was. We moesten hem dus eerst gaan zoeken. Michèlle gooide een aantal spullen van haar op de gang, zodat Inge met haar functionele zaklamp goed kon schijnen. We hebben alles van de plaats gehad, zelfs het bed. Geen kakkerlak te bekennen… wat nu? Michèlle was niet van plan om te gaan slapen, als dat beest niet gevangen was. Dat snapte ik wel.. We begonnen de hoop lichtjes op te geven, toen het verschrikkelijk grote beest in mijn vizier kwam. Daar is tie!!! Maar wat nu?! Hoe gaan we dit aanpakken?? Ik gaf heel goede commando’s, maar deed zelf niks..haha! Evelien pakte de BOB (spray tegen insecten) en spoot heel veel op het beest. De kakkerlak bleef een beetje beduusd liggen. We moesten nu gaan toeslaan. Maar wie van ons had het lef om dit te doen??? We keken elkaar aan en op een gegeven moment kreeg Evelien een boost, pakte de spinnenvanger en ving de kakkerlak ( - een poot). Evelien was onze held!! Ja, we waren van het beest af!! Eindelijk konden we heerlijk slapen, want het was inmiddels al half 12 ’s avonds.

Wat een avonturen dit weekend. Vandaag heb ik op stage mijn eerste les gegeven. Erg leuk! De kinderen zijn enthousiast en vinden het leuk als ik er ben.
Eigenlijk vind ik het verhaal nu wel lang genoeg, dus ik ga afscheid van jullie nemen…

Dikke brasa en tot snel!