Even hoor...

Meine mensen,
Hier zeggen ze heel vaak even hoor… vandaar de titel.. even dit blogje hoor..
Hoe gaat het daar in ons heerlijke kikkerlandje? Na vrijdag zeker goed he?! Jammer genoeg had ik niet kunnen kijken omdat ik op trip was, maar ik heb begrepen dat het een groot feest is geweest...

Afgelopen woensdag was het dan zover, de opening van de mediatheek! Opgedoft en met een leuk jurkje aan stapten we op de fiets. Op stage aangekomen snel de puntjes op de i gezet en toen was het al tijd voor de vlaggenparade. Na de vlaggenparade mochten de kinderen laten zien en horen, hoe goed ze geoefend hadden voor ‘Hallo wereld’. Jammer genoeg deed niet iedereen even goed mee. Toen was het moment daar. De directrice hield een speech, waarin ze ons bedankte. Daarna knipte ze samen met de biebjuf het lintje door en was de mediatheek officieel geopend! Wat een feest! Om de beurt kwamen alle klassen een kijkje nemen in de mediatheek. Iedereen was helemaal enthousiast. Aan het einde van de ochtend waren we toch wel gesloopt door alle indrukken en gingen we met een voldaan gevoel naar huis.

Vrijdag moesten we vroeg opstaan, want we gingen weer eens op trip! Jullie vragen je vast af waarom ik mijn blog begin met meine mensen. Nou de reden hiervan is dat onze lieftallige gids van het afgelopen weekend dit wel drie keer in een zin kon zeggen. Op een gegeven moment hoorde je dus niks anders meer dan meine mensen. De trip ging deze keer naar de Voltzberg en de Raleighvallen. Na 4 uur in de auto gezeten te hebben en 3 uur in de boot kwamen we aan op het prachtige eiland Funga. Dat werd onze verblijfplaats voor de komende drie dagen. Nadat we de hangmat hadden opgehangen en heerlijk hadden gegeten, ging iedereen vroeg slapen voor de grote dag. Zaterdag gingen we de Voltzberg beklimmen. We hebben in totaal een wandeling van 8 uur door de jungle gemaakt. Na 4 uur wandelen en een hele steile beklimming kwamen we op de top van de Voltzberg. Het was toch even afzien, maar het uitzicht was het dubbel en dwars waard. Daarna begonnen we vol goede moed aan de vier uur durende wandeling naar de boot. Het laatste uur was toch wel afzien en toen we eindelijk terug waren op ons eiland was iedereen toch wel heel blij.
’s Avonds heb ik eerst een zeer pijnlijke massage gehad van onze gids. Boh wat had ik last van mijn kuiten! Daarna hebben we Inge’s verjaardag gevierd (voor de grap, iedereen geloofden het ook nog! haha) en zijn we op zoek gegaan naar vogelspinnen. Onze gids had er een gevonden en we kregen de kans om met de spin op de foto te gaan. Zijn vraag luidde: ‘Op je arm of op je gezicht?’ Tja, als ik zoiets doe, doe ik het ook goed en dus had ik gewoon een vogelspin op m’n gezicht!! AHHH wie had dat ooit gedacht!!
Zondag was een heerlijke relaxdag. Eerst hebben we een korte wandeling gemaakt naar de Moedervallen. Daar hebben we even gechilled en genoten van de prachtige natuur en daarna zijn we lekker op ons eigen eilandje gaan chillen. Heerlijk..
’s Avonds hebben we lekker gekletst bij een kampvuur en sommigen van de groep hebben muziek gemaakt. Erg gezellig dus!
Maandag was het alweer tijd voor de acht uur durende terugreis. Na 8 uur gereisd te hebben moesten Inge en ik me alweer snel klaar maken voor de salsales. Het was behoorlijk pittig wat we moesten doen en de leraar ging snel, dus dat wordt flink oefenen geblazen..

Ik ga nu snel afsluiten zodat ik samen met Inge alle nieuwe moves nog eens de revue kan laten passeren.

Tot snel lieve mensen!
Mo syi!